Zasiłek pielęgnacyjny a cukrzyca
Zasiłek pielegnacyjny to świadczenie finansowe przyznawane osobom z orzeczeniem o niepełnosprawności, niezdolnym do samodzielnej egzystencji. Ma na celu częściowe pokrycie wydatków wynikających z konieczności zapewnienia opieki i pomocy drugiej osoby. Zasiłek pielęgnacyjny to rodzinne świadczenie opiekuńcze, przysługujące:
– niepełnosprawnemu dziecku
– osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16. roku życia, jeżeli legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności
– osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16. roku życia legitymującej się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, jeżeli niepełnosprawność powstała w wieku do ukończenia 21. roku życia
– osobie, która ukończyła 75 lat
Zasiłek pielęgnacyjny jest przyznawany niezależnie od dochodu na osobę w rodzinie. Także jego wysokość nie jest uzależniona od kryterium dochodowego. Dla wszystkich uprawnionych kwota zasiłku wynosi 215,84 zł. miesięcznie (dane za 2020 r).
Prawo do zasiłku pielęgnacyjnego ustala się na czas nieokreślony. Jeżeli jednak orzeczenie o niepełnosprawności lub orzeczenie o stopniu niepełnosprawności zostało wydane na czas określony, prawo do zasiłku przysługuje do ostatniego dnia miesiąca, w którym upływa termin ważności orzeczenia.
Zasiłek pielęgnacyjny nie przysługuje osobie umieszczonej w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie. Zasiłku nie otrzyma więc osoba umieszczona w domu pomocy społecznej, młodzieżowym ośrodku wychowawczym, schronisku dla nieletnich, zakładzie poprawczym, areszcie śledczym, zakładzie karnym czy też szkole wojskowej lub innej szkole, jeżeli instytucje te zapewniają nieodpłatnie pełne utrzymanie.
Co do zasady, prawa do zasiłku nie mają również osoby, które posiadają członków rodziny uprawnionych do pobierania świadczeń za granicą na pokrycie kosztów opieki nad osobą niezdolną do samodzielnego funkcjonowania. Przeszkodą nie jest zaś (pod pewnymi warunkami) samo bycie cudzoziemcem zamieszkałym w Polsce.
W kontekście ustalenia prawa do zasiłku pielęgnacyjnego istotne jest rozróżnienie go od dodatku pielęgnacyjnego. Dodatek pielęgnacyjny jest innym świadczeniem – wypłacanym przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Przyznaje się go osobie uprawnionej do emerytury lub renty, jeżeli osoba ta została uznana za całkowicie niezdolną do pracy oraz do samodzielnej egzystencji albo ukończyła 75 lat.
Od 2016 r. obowiązuje regulacja, która stanowi, że w przypadku, gdy osoba pobrała za ten sam okres jednocześnie zasiłek pielęgnacyjny oraz dodatek pielęgnacyjny wypłacany wraz ze świadczeniem emerytalnym lub rentowym Zakład Ubezpieczeń Społecznych lub inny organ wypłacający emeryturę lub rentę pomniejsza ją o kwotę nienależnego zasiłku pielęgnacyjnego wypłaconego za ten okres i przekazuje tę kwotę na rachunek bankowy organu właściwego jako zwrot świadczeń nienależnie pobranych.
Podstawa prawna:
– Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 1579).
na podstawie www.kadry.infor.pl
data-matched-content-rows-num=”3″ data-matched-content-columns-num=”3″