Pigułka z insuliną alternatywą dla wstrzyknięć podskórnych
Leczenie cukrzycy typu 1 odbywa się poprzez dietę, edukację i najbardziej potrzebną – insulinoterapię. Diabetycy muszą codziennie przyjmować insulinę poprzez pompę, strzykawki lub peny, aby utrzymać się przy życiu. Jest to najbardziej uciążliwa część terapii. Dlatego wciąż poszukuje się rozwiązań które, ułatwią osobom chorym na cukrzycę typu 1 dostarczanie insuliny do organizmu.
Zespół naukowców z USA opracował nowatorską pigułkę zawierającą insulinę. Pozwala ona diabetykom z cukrzycą typu 1 uniknąć konieczności podawania szybko – działających insulin przy pomocy penów, zastrzyków czy pomp insulinowych. Badacze z Massachusetts Institute of Technology opracowali i stworzyli kapsułkę o długości 3 cm, która jest gotowa pomieścić i przenosić insulinę. Ilość insuliny w pigułce zbliżona jest do poziomu insuliny w typowej strzykawce (insulinówce).
Insulina w odróżnieniu od innych medykamentów, jako białko, podatna jest na rozkład pod działaniem kwasów żołądkowych. Rozkład w żołądku powoduje brak przedostawania się insuliny w pigułce do jelita cienkiego gdzie powinna zadziałać. Sytuacja ta była głównym problemem wśród wielu innych już eksperymentów na temat podawania insuliny w formie pigułki. Grupa badaczy z w/w instytutu sugeruje na podstawie badań że, ich tabletka będzie w stanie dotrzeć nienaruszona do jelita cienkiego dzięki specjalnym powłokom. Pozwoli to na dostarczenie insuliny przez ścianki jelita do organizmu. Powłoka ta ma być wytrzymała na działanie kwasu żołądkowego i pozwoli jej przetrwać w kwaśnym środowisku.
Podawanie insuliny będzie możliwe za pomocą mikroigieł (1 mm), które za pośrednictwem ramion zostaną wkute w ścianki jelita cienkiego. Następnie mikroigły ulegną rozpuszczeniu a kapsułka wydalona wraz ze stolcem. Jednak jest jeszcze dodatkowy problem do rozwiązania w kolejnych badaniach. Chodzi dokładnie o czas uwalniania insuliny. Transport pigułki do jelita zależy od indywidualnego czasu trawienia na który wpływ ma wiele czynników. Utrudnia to określenie odpowiedniej dawki insuliny podawanej do danego posiłku. Bardzo ważne będzie precyzyjne dostrojenie czasu otwarcia pigułki w jelicie aby następnie dostosować go do podania insuliny w odpowiednim czasie.
Oczywiscie pzostaje nadal tradycyjny sposób na podawanie insuliny bazowej. Stwierdzono że, działanie insuliny podane za pomocą pigułki przez jelito jest szybsze niż po wstrzyknięciach podskórnych domięśniowych. Jest to czas bardziej zbliżony do czasu reakcji zdrowego organizmu na pojawienie się glukozy we krwi. Dotychczasowe badania prowadzono na świniach i opublikowano w czasopiśmie Nature Medicine.
data-matched-content-rows-num=”3″ data-matched-content-columns-num=”3″