Cukrzyca – grupy ryzyka

Cukrzyca –  choroba układu metabolicznego. Charakteryzująca się podwyższonym poziomem glukozy we krwi (hiperglikemia). Przyczyną powstawania choroby jest zmniejszenie lub całkowity brak hormonu insuliny produkowanej i wydzielanej przez komórki beta trzustki. Przewlekły stan hiperglikemii dla organizmu. jest bardzo niebezpieczny. Wiąże się z uszkodzeniem, zaburzeniem lub niewydolnością narządów wewnętrznych. Szczególnie narażone na uszkodzenia są:

– oczy (cukrzycowa choroba oczu)

– nerki (cukrzycowa choroba nerek)

– nerwy (np nerw kulszowy)

– serce

– naczynia krwionośne (stopa cukrzycowa)

 Ze względu na przyczynę i przebieg choroby, można wyróżnić: cukrzycę typu 1, typu 2, cukrzycę ciężarnych i inne, rzadziej występujące typy (LADA, MODY)

Badania w kierunku cukrzycy należy przeprowadzać raz w ciągu 3 lat u każdej osoby powyżej 45 roku życia. Ponieważ u ponad połowy chorych nie występują objawy hiperglikemii (podwyższonego poziomu cukru).

 U osób z grup ryzyka zachorowania na cukrzycę obowiązkowe jest przeprowadzanie badań przesiewowych. Niezależnie od wieku badanie powinno wykonywać się raz w roku u osób :

– z nadwagą lub otyłością z BMI co najmniej 25 kg/m2

– z obwodem w talii > 94 cm (mężczyźni), > 80 cm (kobiety)

– z cukrzycą typ 1 lub cukrzycą typu 2 w najbliższej rodzinie

– z całkowitym brakiem lub mało aktywnych fizycznie

– z grupy środowiskowej lub etnicznej częściej narażonej na cukrzycę

– jeśli w poprzednim badaniu wykazało stan przedcukrzycowy

– u kobiet które miały cukrzycą ciążową

– u kobiet, które urodziły dziecko o masie ciała powyżej 4 kg

– z nadciśnieniem tętniczym (≥ 140/90 mm Hg)

– z dyslipidemią

– u kobiet z zespołem policystycznych jajników

– z chorobą układu sercowo – naczyniowego

 Do osób z podwyższonej grupy ryzyka zalicza się osoby u których wystąpiła glikemia przygodna w okolicach 200 mg/dl (11.1 mmol/l). Jeśli wynik badania wynosi co najmniej 200 mg/dl (11,1 mmol/l) należy oznaczyć wówczas poziom  glukozy w osoczu krwi żylnej. Gdy wynik powtórzy się wraz z objawami  hiperglikemii – rozpoznawana jest cukrzyca.

 Jeśli stwierdzono brak objawów hiperglikemicznych lub współistnienie objawów wraz z poziomem cukru ale poniżej 200 mg/dl (11,1 mmol/l) to oznacza się poziom glukozy dwukrotnie w różnych dniach (na czczo). Jeśli glikemia w każdym teście wyniesie co najmniej 126 mg/dl (7,0 mmol/l) — rozpoznajemy cukrzycę.

 OGTT (oral glucose tolerance test) – doustny test tolerancji glukozy. Wykonuje się jeśli, stwierdzono po pojedynczym lub dwukrotnym pomiarze glikemii na czczo poziom100 –125 mg/dl (5,6 – 6,9 mmol/l), lub poniżej 100 mg/dl (5,6 mmol/l) wraz z podejrzeniem tzw nieprawidłowej tolerancji glukozy.

 

żródło: glukoza.pl na podstawie zaleceń Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego.

data-matched-content-rows-num=”3″ data-matched-content-columns-num=”3″